Sanki kör olmuş gözlerim göremiyorum sesleri arıyor kulağım sağır olmuşçasına sessizim. Anlatamıyorum duygularımı müebbet yemiş bir suçlu gibi sadece susuyorum
Nedir bu sessizlik her şeyin bitişimi yoksa başlangıç mı? Yutkunamıyorum boğazım düğüm düğüm , kulaklarımda kalp atışım etraf ne kadar karanlık ve anlamsız kayboluyorum..
Yıkamıyorum duvarları korkuyorum
Ruhum bedenimi terk etmiş sanki çok soğuk üşüyorum….
Kayboluşumu izliyorum şaşkın gözlerle, bitişimi görüyorum , dalımdan nasıl düşüp ufalanışımı ..alıp kaldıra bilir miyim kendimi kimse basmasın üzerime kırılmasın kollarım kanamasın dizlerim….diye
Neden herkes yüzünü kapatmış ? neden karanlıkta oturuyor ? çığlık çığlığa bir sessizlik var gecede… iğne atsam yere düşmez kalabalık ..
Mühürlenmiş dudaklar esir düşmüş duygular….kurtuluş yok mudur bu korkudan yıkılmaz mı tabular.dikenli telle çevrili etrafın kanayan ellerim var.
Kendimi arıyorum kırılmış camlar arasında parçalanmışım toplayamıyorum….
her bir zerre benle dolu etrafım kanayan parmaklarla seçiyorum kendimi yerden minik minik dirhem dirhem ….
Kandıramadığım yüregim silemediğim göz yaşlarım adını unuttuğum duygularım hepsi birden sorgular beni ,yarını olmayan kelebek misali neden sen
