KORKMA GEL

Korkma gel Ve birden bir rüzgar çıktı, savurdu saçlarımı .. Hadi gel toparla rüzgarın dağıttıklarını Korkma gel dokun yüregimin teline.. Belki bir tebessüm belki bir göz yaşı Akıt yüregimin içine Hapsettiğin gülüşlerimin kaybettiğim düşlerimin Hesabını sormam senden Kendi ellerimle çekerim ipimi son arzumada gerek yok Prangalar yemiş hayatımın yosun tutmuş saçlarımın Hesabını sormam senden Unutur giderim yarınları hatıraları Her düştüğümde tek başıma kalkmayı Kalkmasamda kan revan içinde kalmayı Çalınmış yarınları sormam senden Unutur giderim ellerini Hiç tutmadım hiç dokunmadım sayarım Korma gel misafir say kendini yüregime Biraz otutup gidecekmiş gibi Bir hoşçakala sıgdır bütün geçmişi Korkma gel yatıya kalmam yüreğinde Bir bardak sıcak çayını içer, sohpetimi eder giderim Kalkmana gerek yok  kapıyı çeker  çıkarım Anahtar sende arkamdan kilitle Bu senin kapanan son kapın Benimse son hoşçakal bırakışım…                                                                                                 nazan çağlar